وی درباره علت سکوتش عنوان کرد: « دليل اينكه ترجيح دادم تا پیش از اجراى موج نو حرفی نزنم ، ترس از لغو مجوز اين كنسرت نبود. ترجیح دادم تا مخاطبان هوشمند موسیقی ایرانی ابتدا با بار كيفى اركستر و نتيجهى ممارستهاى بیوقفه جوانانی كه با دقت انتخابشدهاند، مواجه شوند و سپس با عنوان کردن يك حقيقت تلخ، باعث تعجب و يا خنده در آنها شوم! بله، كارشناسان شوراى موسيقى، كه بيشتر آنها مسئولين خانهی موسيقى هستند، با اعطای درجهى كيفى نازل به اركستر موج نو، تلاش كردند تا مانع اجراى اركستر در تالار وحدت شوند.
علی قمصری افزود: زمانى كه امضاى من پاى نامهى انتقادى از خانه موسيقى درجشده بود، به اينكه در سايتشان، من و بيش از ١٠٠ هنرمند ديگر را «هنرجو» خوانده بودند، واكنشى نشان ندادم. اما برايم مایه تعجب بود كه اجرای اركسترى با حضور ٧٠ نوازندهى شايسته كه هركدام از نقاط مختلف کشور، در تمرینها حاضرشدهاند و قابلیتهایشان را در كنسرت ديديد، در كنار من، محمد معتمدى و يك شوراى فنى كه جزو نواندیشترین هنرمندان امروز هستند، با اين قضاوت مضحك قرار بود لغو شود! آنهم به خاطر کینهتوزی كسانى كه با عنوان «هنرمند» مثلاً قرار است پشتيبان موسيقى باشند. جالب است كه سرپرست دفتر موسيقى ، با علم بر دليل غير هنرى رأی منفى شوراى موسيقى - یا شاید بهتر است بگوییم، مسئولين خانهی موسيقى- با اعلام اينكه:« اگر اين اركستر شانيت اجرا در وحدت را ندارد پس وحدت جاى چه كسانى است؟» مهر تائید را بر اجراى ما زدند.
قمصری افزود: «شايد حدس زدن اينكه ريشهى اين تقلاهاى کممایه براى بازدارى از حركت رو به رشد هنرمندانى كه تلاششان حفظ آزادگى است، چيست؛ كار سختى نباشد. من هم با تعدد تجربهى اجرايى خود شيوهى برخورد باصلابت با اين بیمهری را ياد گرفتهام. بله، گذشت دورانی که شش ماه دنبال دليل عدم دريافت مجوز يك آلبوم میگشتم و درنهایت متوجه میشدم كه يك بهاصطلاح استاد كه سازش هم با من يكى است، بهعنوان «كارشناس دفتر موسيقى»، با جمله « جز صداهايى مبهم چيزى نمیشنوم »كه در پرونده درج كرده مانع دريافت مجوز شده. بیش از موهاى سرم از اين ست تجربيات ناخوشايند داشتهام. همین مرا به «علی قمصرى» امروز تبديل كرده كه ديگر بازیچهی لابیگریها و کوتهنظریهای امثال سردمداران خانهی موسيقى نشوم!
منبع: ریتم نو