در اجرای ارکستر سمفونیک در جشنواره، «سیامک جهانگیری» و «حسین خوشچهره» به عنوان سولیست اول و دوم نی در اجرای «نینوا» حضور داشتند و «دالیبور کاروای» که در دومین روز جشنواره به همراه «بهنام ابوالقاسم» در تالار رودکی رسیتال ویولون و پیانو اجرا میکند، نیز به عنوان سولیست کنسرتو «بروخ» نواخت.
«نینوا» آغازگر برنامههای سیویکمین جشنواره موسیقی فجر ، اثری برای ارکستر و نی است که حسین علیزاده آن را در سال 62 در دستگاه نوا، ساخت. در اجرای جشنوارهی این اثر، «سیامک جهانگیری» به عنوان سولیست اول، سازی را نواخت که نقش یک راوی را داشت و با وجود آنکه «جمشید عندلیبی» با نواختن این ساز، خاطرهی صوتی خوشی را برای مخاطبان این اثر باقی گذاشته است؛ اما «جهانگیری» نیز توانست با همراهی «حسین خوشچهره» از پس اجرای این اثر برآید؛ به خصوص آنکه صدادهی ارکستر نیز به گونهای بود تا صدای این ساز شنیده شود.
در ادامهی این برنامه، ارکستر سمفونیک تهران در ادامه سمفونی «فانتاستیک» برلیوز را اجرا کرد، هکتور برلیوز خودش دربارهی این اثر گفته است: »در آن زمان که من سخت تحت تاثیر منظومه فاوست اثر گوته قرار داشتم به تصنیف سمفونی فانتاستیک مبادرت ورزیدم.» این سمفونی حدود ۴۰ سال پیش در تهران به رهبری مشکات اجرا شد و در این مدت دیگر هیچ ارکستری آن را اجرا نکرده بود.
ارکستر سمفونیک تهران در بخش دیگری از این اجرا میزبان «دالیبور کاروای» نوازنده جوان و مطرح ویلن بود. کاروای که برنده چندین جایزه بین المللی چون جایزه بزرگ یوروویژن برای جوانترین نوازندگان در برلین در سال ۲۰۰۲، جایزه بین المللی تیبور وارگا در سوئیس در سال ۲۰۰۳ و جایزه دیوید اویستراخ مسکو در سال ۲۰۰۸ است، کنسرتو «بروخ» را برای مخاطبان اجرای افتتاحیه ارکستر سمفونیک اجرا کرد.
در اجرای ارکستر سمفونیک تهران در اولین روز جشنواره، علاوه بر «نینوا»، کنسرتو ویولن شماره ۱ اثر مکس بروخ، سمفونی فانتاستیک اثر هکتور برلیوز (اولین اجرا پس از انقلاب)، موومان نخست: رویا، شوریدگی و شیدایی، موومان دوم: یک مجلس مهمانی رقص، موومان سوم: صحنهای در کشتزار، موومان چهارم: مارش راهسپاری به سوی چوبه دار و موومان پنجم: رویای گردهمایی نیمهشب جادوگران.
منبع: ریتم نو