آلبوم سنتور نوازی معاصر «کُلاژ» از ده قطعه به نامهای آواز دو نوا ، دو نوا ، آواز دشتی ، رقص نانوا ، آواز آمیخته ، آمیخته ، آواز عشق ، عشق ، راوی و بیست تشکیلشده است.
در ابتدای این مراسم مهیار طریحی با تشویق هواداران به پشت تریبون آمد و دقایقی به صحبت پرداخت و ضمن خوشامدگویی به هواداران در خصوص این آلبوم گفت : « در ابتدا از پدر و مادرم تشکر میکنم که من را به دنیا آوردند و این ساز را برای من خریدند و اولین مشوق من آنها بودند و همچنین از همسرم و دخترم تشکر میکنم.اگر بخواهم در مورد بخش تخصصی آلبوم تشکر کنم ، اول بایستی از استاد بزرگوارم و پدر من در موسیقی استاد اردوان کامکار تشکر ویژهای داشته باشم.اگر که راهنماییها و رهنمودهای ایشان نبود ، واقعاً این آلبوم تهیه نمیشد.به دلیل اینکه میزی را که روی آن سنتور گذاشتهام و آن را نواختهام ، طراحیها و زحمت استاد کامکار بوده است.مضرابی که دستم گرفتم و ساز زدم ، الگو و طراحی ایشان بوده است.سازی که با آن قطعات آلبوم را ضبط کردهام سازی بوده که استاد برای من تهیهکرده و زحمت آن را کشیده و سلیقه صوتی ایشان بوده است.»
وی افزود : « حتی قطعاتی که در آلبوم وجود دارد مانند قطعه شماره 2 که یک قطعه 7 ضربی است که اینگونه نبود اما ساختار پلی ریتمیک داشت.این قطعه را اولین بار که ساختم و خود قطعه را روی سی دی ضبط کردم و از استاد اردوان کامکار خواهش کردم که اشکال من را برطرف کند و ما را راهنمایی کنند که چهکار کنیم که این قطعه بهتر باشد ، ایشان زحمت کشیدند و گوش کردند و با من تماس گرفتند و گفتند که اصلاحاتی را انجام دادهاند و در جلسه بعدی که با ایشان داشتم ، در قسمتهای پلی ریتمیک قطعه تغییراتی را اعمال کردند و یک مقداری جریان پیش رفت که تمام قطعه در هفتضربی ادامه پیدا کرد و زمانی که من خودم مجدد قطعه را با اصلاح نت آن اجرا کردم ، شگفتزده شدم که یک نفر که تخصص موسیقی دارد با چند تغییر کوچک چقدر میتواند تغییرات بزرگی در این قطعه ایجاد کند.این حرف را از جهت بیان میکنم و درست است که این آلبوم «کُلاژ» است و اسم بنده حقیر زیر آن خورده است اما واقعاً اینطور نیست و فقط کار من بوده است و برای همین است که تشکر خیلی ویژهای از استاد اردوان کامکار دارم.»
این نوازنده سنتور در ادامه اظهار داشت : « از دو برادر بزرگوار و بزرگترم برادران پورناظری تشکر ویژهای میکنم که اگر سهراب پورناظری نبود ، شاید من انگیزه کافی برای جمعآوری و ضبط این آلبوم را نداشتم و دریکی از کنسرتهای «چرا رفتی» ، سهراب پورناظری قرارداد آن را با من امضا کرد و درواقع من را به ضبط و گردآوری این آلبوم مجبور کرد.نهتنها به من انگیزه داد بلکه یک جوی خوب ایجاد شد و حتی تهمورس پورناظری نیز در چیدمان و آرایش این قطعات به من کمک کرد و دانش موسیقیشان را در اختیار من قراردادند.»
سپس اردوان کامکار نوازنده پیشگام سنتور با تشویق هواداران به پشت تریبون آمد و در خصوص این آلبوم گفت : « از مشخصههای این آلبوم این است که اولاً مهیار طریحی از یک گامی استفاده کرده است که این گام یکی از گامهای بسیار اصیل موسیقی سنتی ما است یعنی بههیچوجه گامی نیست که بتوان آن را با یک کشور دیگری مقایسه کرد.به دلیل اینکه بعضی از گامها بههرحال به گامهای غربی و یا حتی شرق میانه و شرق دور شباهت دارد اما ازلحاظ موسیقی سنتی «نوا» یک مقدار کار کردن در آن مشکل است.مهیار طریحی باکاری که انجام داد ، تعهد خودش را به سرزمینش نشان داد که این ملودیها باید ازاینجا استخراج شود و اینها را پرورش دهیم و این کار را بهصورت خیلی خوبی انجام داده است و از صدای سنتوری که در آلبوم «کُلاژ» شنیدم، لذت بردم.ضمن اینکه طرز چیدمان این قطعات برای من خیلی لذتبخش بود.»
در ادامه تهمورس پورناظری (آهنگساز و نوازنده) دقایقی به صحبت پرداخت و گفت : « حدود 5 سال پیش و بهواسطه سهراب پورناظری با مهیار طریحی آشنا شدم و همکاری ما از ضبط یک موسیقی فیلم آغاز شد و کمکم به هم نزدیک شدیم.مهیار طریحی در تمام این چند سالی که باهم همکاری داشتیم ، به نظر من چه برای پیشکسوتان و چه برای ما که در میانه راه هستیم و چه برای جوانان نمونه است.امیدوارم که این آلبوم آغاز یکراه باشد.»
پس از صحبتهای تهمورس پورناظری ، سهراب پورناظری (آهنگساز و نوازنده تنبور و کمانچه) نیز به پشت تریبون آمد و گفت : « مهیار طریحی خیلی باهوش است و همیشه در اصول اخلاقی ثابتقدم بودهاند.خیلی خوشحال هستم که در تمام این سالها باهم همکاری کردهایم.در درجه اول دست خانوادهاش و در درجه دوم دست استاد اردوان کامکار درد نکند که توانستند چنین جوان برومندی را به جامعه موسیقی تحویل دهند.ما در کنسرتهایی که برگزار میکنیم همیشه سعی میکنیم دقایقی را در اختیار تمام نوازندهها قرار دهیم تا هنر خودشان را به نمایش بگذارند و در تورهای کنسرتی که با گروه شمس داشتهایم ، همیشه سعی میکردیم مهیار طریحی یک قسمت از زمان کنسرت را در اختیار بگیرد و به هنرنمایی بپردازد.در طول برگزاری این کنسرتها فکر میکردم که باید هر طور شده از مهیار عزیز خواهش کنم که این آلبوم را تولید و منتشر کند.به دلیل اینکه یکدرصدی از پیشرفت هنرمند در مرحله ارائه صورت میگیرد.امیدوارم که مهیار طریحی عزیز با یک شیب پیشرفتی ، حداقل ده آلبوم دیگر نیز تولید کند و بتواند مسیری که استاد اردوان کامکار در سنتور نوازی باز کرد و باعث شد که سنتور زنده بماند ، را طی کند.»
پس از صحبتهای سهراب پورناظری ، مهیار طریحی دو قطعه از آلبوم «کُلاژ» را بهصورت زنده اجرا کرد.
در پایان این مراسم نیز جشن امضا آلبوم برگزار شد و هواداران با در دست داشتن آلبومهای خود بهنوبت به سمت مهیار طریحی برای امضا آلبوم و عکس یادگاری رفتند.
گرفتن عکس یادگاری مهمانان برنامه با مهیار طریحی از دیگر نکات این مراسم بود.
گفتنی است ؛ آلبوم سنتور نوازی معاصر «کُلاژ» اثر مهیار طریحی ، به تهیهکنندگی صدرالدین حسینخانی توسط شرکت فرهنگی هنری «ایران گام» منتشرشده است.
منبع : ریتم نو
نویسنده : حمیدرضا پیرمحمدی
عکس : منصور جهانی