این آلبوم دارای 15 قطعه است که این پانزده قطعه، هرکدام، یکی از گوشههای ردیف موسیقی ایرانی است که غفاری کوشیده در اجرای آنها آشناییزدایی کند؛ بهگونهای که شنوندهٔ آشنا بهردیف موسیقی ایرانی آن گوشهها را با لحنی تازه بشنود.
درواقع میتوان گفت که این آلبوم، تلاشی برای معرفی دگرگون و تازهٔ برخی گوشههای مایههای موسیقی ایرانی است.
15 گوشهای که این نوازندهٔ تار برای این منظور برگزیده، عبارت است از: چهارمضراب، درآمد اول، درآمد دوم، کرشمه، گردونیه، نغمه، بیات راجع، مجلسافروز، زابل، بسته نگار، مویه، فرود، حزین، تخت طاقدیس، ساقینامه (کشته و صوفی نامه).
غفاری دربارهٔ کاری که در آلبوم « ردیف نو » اجرا کرده، در بروشور آلبوم آورده است: «... در اینجا، ما با نوعی جابهجایی روبرو هستیم؛ .. در این معرفیِ دوباره گاه ناگزیر بهنوعی آهنگسازی نیز هستیم؛ یعنی برای نشست کاملِ فضای از پیش آمادهٔ ریتمیک-ملودیک در فضای تازه، تغییراتی مختصر اعمال کنیم تا پذیرش شنونده را در شنیدن گوشههای جدید به دست آورده باشیم.
عیسی غفاری، پیشازاین آلبومهای آیه، در آتش مشتاقی، بازتاب، چون رقص آب؛ و شب و روز را منتشر کرده است.
مؤسسهٔ هنر موسیقی آلبوم «ردیف نو» را که در سال 1390 ضبطشده، پس از چهار سال منتشر کرده است.
منبع:
ریتم نو
نویسنده :
حمیدرضا پیرمحمدی