اجرای مثلث احساس / لیلای فلاحی سکوت را به سالن هدیه داد
ریتم نو : مازیار فلاحی خواننده‌ای که احساس عضو جدانشدنی تک‌تک تک ترانه‌ها و اجراهایش است روز سه‌شنبه مورخ 13 مرداد برای دو سانس رو صحنه رفت و هوادارانش را محو اجراهای پراحساس مثال‌زدنی خود کرد.
فلاحی و گروهش که در سانس اول بسیار پرانرژی روی صحنه ظاهر شدند برای سانس دوم هم هواداران شاهد اجرایی پراحساس و پرانرژی بودند که با ترانه‌های" عاشقونه " ، " عکس یادگاری " و " یه روز صافی یه روز ابری " آغاز و با قطعات" لعنت به من " ، " قلب یخی " و" مجنون لیلی " ادامه داده شد.
ابراز احساسات و علاقه هواداران به حدی بود که مازیار فلاحی برای کنترل آن و برپایی سکوت در سالن جیغ هواداران را رهبری می‌کرد و باید گفت در این مورد یا مازیار فلاحی رهبر خوبی نبود یا ارکستر مطیعی نداشت
هفتمین قطعه‌ای که اجرا شد ترانه‌ی ماه هفتم بود که درامز گروه هواداران را در حین اجرا دعوت به تشویق می‌کرد و هادی جداری نوازنده ساکسیفون جای خود را در کنار فلاحی پیداکرده بود و هنرنمایی می‌کرد.
بعد از اجرای پرانرژی ماه هفتم قطعه‌ی آرام عروسک با نماهنگ انیمیشن اجرا شد و هادی جداری در اجرای این قطعه هم در کنار مازیار فلاحی جا خوش کرده بود و تشویق زیاد هواداران به‌قدری به مزاجش خوش آمده بود که به‌تنهایی با توجه به آذری‌زبان بودنش قسمتی از یک قطعه آذری و سپس قسمتی دیگر از تصنیف "بیا بریم دشت" را اجرا کرد که بازهم توجه هواداران را به خود جلب کند.
نهمین قطعه را مازیار برای دخترش باران اجرا کرد و سپس نوبت به اجرای قطعه "لیلا" شد که قبل از اجرا فلاحی ترانه‌سرای آن یعنی "یاحا کاشانی" را معرفی کرد و با پخش نماهنگ و نمایش‌نامه صوتی معروف اول قطعه اجرای لیلایی آغاز شد که گویی جاذبه و محبوبیت آن از خود مازیار فلاحی هم بیشتر بود ، لیلایی که توانست برای لحظه‌های کوتاهی هم که شده سالن را به سکوت وادار کند ، سکوتی که مازیار هم از دعوت کردن هوادارانش به آن عاجز بود.
پس از اجرای پراحساس" لیلا"، مازیار گیتار را در دست گرفت که با این عمل؛ سالن میلاد نمایشگاه دوباره پر از صداهای هواداران و ابراز احساسات آن‌ها شد . یازدهمین قطعه‌ای که اجرا شد ترانه‌ی خاطره‌انگیز "دروغه" بود.
هادی جداری که در چند قطعه گذشته دوش‌به‌دوش مازیار اجرا می‌کرد جای خود و ساکسیفونش را به گیتاری داد که بر دوش مازیار فلاحی برای اجرای دو قطعه نشسته بود.
بعد از اجرای "تاب گیسو" ،دوازدهمین قطعه؛ فلاحی مربی ورزش خود را معرفی و دعوت کرد به روی صحنه، او قبل از دعوت "محمد اسماعیلی" گفت : محمد اسماعیلی مربی من در رشته‌های بوکس و کیک بوکسینگ است ،البته این رشته‌ها برای من صرفاً آموزشی است نه کاربردی.
سپس فلاحی بر روی صحنه کنسرت خود کمربندهای قهرمانی اسماعیلی و اعضای مجموعه ورزشی او را مانند یک قهرمان بالای سر برد و هوادارانش او را قهرمانانه تشویق می‌کردند.
"نمی‌دونم" سیزدهمین قطعه اجرایی بود که "بابک ایمانی" نوازنده ویولن گروه ساز خود را بدون آرشه و به‌اصطلاح پیزیکاتو نواخت.
بعد از اجرای "نمی‌دونم" فلاحی، "نوید اسکندر" نوازنده پیانو و کیبورد را معرفی و از ازدواج او خبر داد.
قطعه‌ی بعد تیتراژ سریال محبوب "هفت‌سنگ" بود که در آلبوم ماه هفتم نیز قرار داشت، مازیار که این هفت‌ها را باهم جمع کرده بود برای چهاردهمین قطعه" ازت مچکرم" را اجرا کرد و هواداران ردیف‌های جلویی با گل‌هایی در دست حین اجرا او را همراهی کردند و در پایان با گل‌باران کردن صحنه از او و گروهش متشکر بودند.
بعد از اجرای پراحساس این قطعه ،مازیار نوازنده درامز خود "آشور ظفر مرادیان" را معرفی کرد ، نوازنده که در حین اجرا و هنگام معرفی هواداران را دعوت به تشویق می‌کرد.
قطعه بعد "مقصر" بود که همنوایی شیکر و گیتار بیس بسیار گوش‌نوازی داشت و پس‌ازآن طاقت غم اجرا شد با پیزیکاتو نوازی فوق‌العاده‌ی "بابک ایمانی".
بعدازآن طبق گفته‌ی مازیار قطعه‌ای اجرا شد که اجرایش در این کنسرت قطعی بود ،آخرین قطعه‌ی او به نام "نفرین به تو".
بعدازاین قطعه مازیار سراغ "مگه تو نگفته بودی" یک ترانه قدیمی‌تر پرخاطره رفت و پس‌ازآن قسمت‌هایی از "عکس یادگاری" و "دل تنها" را مجدداً اجرا کرد.
مازیار فلاحی این بار رفت و پشت پیانو نشست و همنوایی پیانوی مازیار و ویلن "بابک ایمانی" مثلث احساسی را به وجود آورد که ضلع سوم آن صدای پراحساس مازیار بود برای اولین اجرای یک قطعه‌ی جدید؛ قطعه‌ای که اعجاز احساس آن را در همراهی هواداران می‌شد تماشا کرد.
من از روزگارم حالا راضی‌ام
هوامو توداری همین کافیه
تو تشویش دنیامو کم میکنی
خزونم بهاری همین کافیه ...
احساسی که در چشمان هواداران مازیار موج می‌زد ترانه‌ای را طلب نمی‌کرد به‌جز "قربون مست نگاهت" که مازیار فلاحی هم در درک این فضا استاد بود.
مازیار بعد از اجرای این دو قطعه دوست قدیمی و نوازنده آکاردئون گروهش را معرفی کرد و "داود جعفری" هم با اجرای قطعه "شهزاده رؤیا" هواداران را جذب صدای ساز خودش کرد و سپس در کنار مازیار فلاحی ایستاد و مازیار از داود و تلاش‌هایش گفت و" داوود جعفری" هم از خاطرات مشترکی که با مازیار فلاحی داشت گفت و از او و هوادارانش تشکر کرد.
"دوست دارم" انتخاب بعدی مازیار برای اجرا بود و وسیله‌ای برای ابراز عشق او به هوادارانش.
در آخرین بخش معرفی اعضای گروهش فلاحی نوازنده‌های ویلن و گیتار و گیتار بیس را معرفی کرد و با اجرای قطعات "سرگردون" ، "بی قرار" و اجرای مجدد" دروغه" کنسرت خود را به پایان رساند تا شبی پر از خاطره در ذهن هوادارانش نقش ببندد.
منبع : ریتم نو
نویسنده: حامد سلگی
