ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

اجرای محمدرضا مقدم در نشست خانه ی ترانه

در ابتدای جلسه «افشین یداللهی» ضمن خیر مقدم به حاضرین ،از «زینب میر شجاعی»دعوت کرد تا شعر خود را برای حاضرین در جلسه قرائت نماید.تا «مهدی موسوی» در رابطه با این شعر محاوره بگوید:پرش های وزنی این اثر به گونه ای نبود که به چشم بیاید! اما خواننده ای که قرار است این اثر را بخواند باید با اوج و فرود مواجه باشد که عملا این گونه نیست.نکته ی دیگر اینکه به نظر من باید با همان شیوه ی روایت (احتمالا سیر خطی روایت منظور بوده است) پیش می رفتید تا ترانه ای یکدست داشتید.

«عرفان سلیمی پور» گفت:بعضی کلمات _مثل شال_آهنگ اصلی خود را نداشتند...

«فائزه سینایی» نفر دیگری بود که شعر خود را برای حضار قرائت نمود.

{عمران میری}:نقدی داریم به نام نقد امپرسیون که این نقد اثر را از بعد حسی بررسی می کند البته که ناقدان این نوع نقد باید چندین سال اثر تولید کنند تا بتوانند جایگاه این گونه ی نقد را دشته باشند...درواقع می خواه بگویم انقدر این اثر ساده بود که مخاطب نمی توانست با او همراه باشد.اکثر موضوع ها تکرای است اما آنچه اهمیت دارد بکر بودن اثر تولیدی ما است...

من اگر بودم سعی می کردم حداقل با جای دادن چند بازی زبانی شعرم را از کلیشه دور کنم.

{علی ایلیا}:از نظر روایی اتفاق هایی که در اثر شما رخ می دهد به اصل موضوع که همان مساله ی عشق است کمکی نکرده.در یک مورد هم فعلی که به ککار برید از نظر زمانی با جمله مطابقت ندارد.

{مهدی موسوی}:به نظر من موضوع جنگ را فقط با توپ و تفنگ نشان نمی دهند و راه های بهتری هم برای آشنایی زدایی در بیان روایت هست. اما احتمال می دهم استفاده از بعضی کلمات به مثابه ی رنگ آمیزی استفاده شده باشد.ترانه ی یک دستی را شاهد بودم اما گاهی این یکدستی دلیلی این نیست که با اثر بسیار خوبی روبه رو هستیم همان عدم فراز و فرود ها باز هم حس می شد.

بعداز «سینایی» ،«مهدی گتمیری» اثر خود رای به حاضرین در سالن عرضه کرد.

{مهدی موسوی}:از تصاویر بکر و خاصی استفاده کرده بودی و روایت در دستان توبود(به آن تلسلط داشتی)اما به نظر می رسد کشف قوافی تو را مسحور خود کرده بود به گونه ای که لذت کشف های اولیه هم از مخاطب گرفته شد.

{عمران میری}:انگار(در ارائه ی روایت) از ابتدا به اخر رسیدی چرا که در بندهای اول فقط گزاره هایی را صادر می کنی در این صورت من منتظر یک پایان بندی یا دلیل محک بودم که این اتفاق نیافتاد.

{امیر حسین مساح}:تلاش زیادت برای ارائه ی یک اثر متفاوت به بار نشسته بود. انگار بعضی کلمات اضافه شده بودند.تنافر حروف در پاره ای از سطرهایت به چشم می خورد و هنوز متوجه نشدم دوگانگی زبان در این اثر چه دلیل منطقی دارد؟به نظرم جاهایی که وزن به تو اجازه نمی داد از کلمات کهن استفاده می کردی و یک ایراد قافیه ای هم در کارت داری!

نفر بعدی «ساره تاجیک»بود

{امیر حسین مساح}:زدن چنین حرف های اجتماعی بار سنگینی رت می خواهد باید برای سطرهای قوی تر در این موضوع ابزار اجتماعی قوی تری داشت....

با وجود اینکه به نظر می رسید با نبودن بعضی افراد نقدها بسیار کوتاه شده است،«عرفان عطار زاده» اثر خود را خواند.

{عمران میری}:در مصاحبه ای از «حسین منزوی»سوال می پرسد به قالب غزل چقدر عرق داری ؟ او در جواب می گوید من را وارد این بازیها نکنید.شعر باید اتفاق بیافتد که به نظرن در این اثر اتفاق نیافتاده اما حرکتی در جذابیت های هنری اتفاق افتاده که قابل توجه است

{افشن یدالللهی}: فکر می کنم اگر مارتان را بهتر بخوانید نظرها عوض شود...

«ستار مشایخی» شعر خود را قرائت کرد تا «عمران میری» بگوید:خلاقیت تو قابل توجه و دوست داشتنی است اما باید در پرداخت ها دقت به خرج بدهی «زندگی،دیوانه ی دراز» یعنی چه؟یا «مرد ممتد در داستان خود» یعنی چه ؟شاید ما منطور تو را بفهمیم اما برای باور پذیری این تصاویر در متن باید پرداخت های خوبی انجام داد ...

با اتمام شعر او «علی روغنی زادگان» در جایگاه شعر خوانی قرار گرفت.

{مهدی موسوی}:وقتی روایت با اول شخص مطرح می شود بهتر است شمایل کلی اول شخص مشخص شود و در این اثر این شمایل را داشتیم. اما به نظرم خیلی خلاقلنه تر می شود به فقر نگاه کرد.

{امیرحسین مساح}:اصل قضیه کلیشه است البته که تصویرهای خوب هم داشتی اما دیدگاهی به غلط باب شده است که اگر از کلمه های مدرن استفاده کنیم شعر ما مدرن می شود....

پس از آن حدود بیست شاعر دیگر به شعر خوانی پرداختند تا شاید علت کم سخنی منتقدان حاضر در جلسه مشخص شودکه از بین آنها می توان به «مهرنوش قربانعلی» «مهدی اشرفی»«حامد عسکری»«عمران میری» «صابر قدیمی» و....اشاره کرد

در پایان «محمدرضا مقدم» چند قطعه ای را خواند تا به نوعی حسن ختام این جلسه ی شعر خوانی باشد.

 

منبع : ریتم نو
نویسنده : فرزین پاک طینت
عکاس : امین رجبی