ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

از نکات قابل‌توجه، حضور «محمدعلی بهمنی» در این اجرا بود که سهمی نیز در این مجموعه به‌عنوان شاعر داشته است. از دیگر نکات، می‌توان به رنگ‌های متفاوت لباس هر گروه از نوازنده اشاره‌کنیم.(به‌عنوان‌مثال گروه نوازندگان کمانچه سبز پوش بودند)

 اجرا بابیان این‌که در بطن  دو اندوه هستیم؛ یکی حادثه‌ی منا و دیگری فوت ناگهانی «هادی نوروزی»شروع شد در ادامه از حاضرین در سالن درخواست شد تا در سوگ این حوادث دقیقه‌ای را در حالت ایستاده سکوت کنند. بعدازاین سکوت نوبت به اجرا رسید نوازنده‌ها به روی صحنه آمدند و مورد تشویق قرار گرفتند تا سازهای خود را برای این کنسرت کوک کنند. در همین لحظه «میر امیر میری» وارد صحنه شد و پس از پاسخ‌گویی به ابراز احساسات به مخاطبان خود، قطعه‌ای بی‌کلام را رهبری کرد. بعد از به اتمام رسیدن این قطعه «میر امیر میری» از صحنه خارج شد تا به ترتیب با  «هادی فیض‌آبادی»و بعدازآن «محمد کرد» روبه روی مخاطبین قرار بگیرند.در این میان قطعاتی چون «راز و نیاز»، « میرآترا »، «ای عشق»، «غزل ما» و... اجرا شد. قطعه‌ی بی‌کلام دوم هم، توسط سرپرست گروه به روح در گذشتگان اخیر تقدیم شد.

لازم به ذکر است به دلیل پیش نرفتن گروه موسیقی «میر آترا» طبق کاتالوگ ِموجودی که یقیناً خودشان آن را تهیه‌کرده بودند و قبل از اجرا روی همه‌ی صندلی‌ها بود، از آوردن نام قطعات به ترتیب اجرا،معذورم.

«امیر میری» در خصوص  قطعه‌ی «رقص ایرانی»گفت:نام شاعر اشتباه آورده شده است که صحیح است بگوییم این قطعه برای «سیاوش کسرایی» است نه حافظ!

از نکات جالب‌توجه دیگر، همراهی برخی از حاضرین جلسه با دست زدن در حین اجرای ارکستر ایرانی بود که موجبات تعجب بخشی از حاضرین را فراهم آورده بود!گرچه تعداد این عزیزان کم بود اما _سوای هرگونه نتیجه‌گیری_به نظر می‌رسید حتی نوع تشویق‌های این عزیزان با سایرین فرق داشته باشد ؛همین امر بیان‌کننده‌ی تضاد در بین مخاطبان این موسیقی بود که از طرفی می‌تواند مثبت باشد و از طرفی منفی!

به‌هرروی این کنسرت با اجرای قطعه‌ای در خصوص ایران به پایان رسید تا برخی به احترام موسیقی ملی خود رو پا بایستند و برخی همه با کف زدن‌ها و سوت کشیدن‌ها موسیقی ایرانی را تشویق کنند.

 در ادامه بیننده عکس های «دنیا گردینی » از این اجرا باشید.