ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

کد خبر: ۲۰۴۹۹
تاریخ انتشار: ۰۹:۱۹ - ۱۱ بهمن ۱۳۹۴

"در رویای بابِل" در آزادی روی صحنه رفت

ریتم نو : گروه موسیقی اُبَد شامگاه جمعه، 9 بهمن‌ماه در سالن مجموعه‌ی آزادی تهران به روی صحنه رفت و شب به‌یادماندنی را برای میهمانان خود رقم زد.


ریتم نو : گروه موسیقی اُبَد شامگاه جمعه، 9 بهمن‌ماه در سالن مجموعه‌ی آزادی تهران به روی صحنه رفت و شب به‌یادماندنی را برای میهمانان خود رقم زد.



گروه با قطعه‌ی " در رویای بابِل " اجرا را آغاز کرد و بعدازآن "ضد نور"، "غروب تابستان"، "دگردیسی"، "کاروان"، "شب‌های روشن" و "معلق" کار خود را ادامه داد. قطعه‌ی کاروان که به‌تازگی توسط خود گروه و پس‌ازآن توسط ریتم نو منتشرشده با استقبال بسیار خوبی از سمت تماشاچیان مواجه شد، ناگفته نماند که در پایان هرکدام از قطعات گروه به‌واسطه‌ی موسیقی و اجرای بسیار خوبشان از سوی حاضرین به‌خوبی مورد تشویق قرار می‌گرفتند.


اعضای گروه را در این اجرا حمیدرضا کشور پژوه (ساکسیفون)، سیاوش کریمی (الکتریک گیتار)، مسعود کرامت(درامز)، علی آزاد (بیس گیتار)، سامان حسینی (دیجیریدو) و درنهایت سپهر شریفی (گیتار ریتم) تشکیل می‌دادند.


نکته‌ی حائز اهمیت در قطعات گروه، زمان‌بندی آن‌هاست که ازنظر اجرایی می‌تواند چالش بسیار بزرگی برای هر نوازنده‌ای باشد، آن‌هم برای نوازندگانی که برای بار نخست به روی صحنه‌ای مانند آزادی رفته‌اند، که اعضای گروه هرکدام کار خود را بی‌نقص انجام دادند و موسیقی دل‌نشینی را به گوش مخاطبان خود رساندند.


سبک گروه با شنیدن قطعه‌ی کاروان و همچنین حضورمان در زمان تمرینشان آن‌چنان مشخص نبود اما امشب و با شنیدن تمامی قطعات درون‌مایه‌ی موسیقی جز- راک و همچنین راک تجربی را به‌خوبی می‌شد لمس کرد‌، موسیقی که شاید بسیار کم در کشورمان به سمت آن رفته باشند و حداقل می‌توان گفت، اُبَد جزء معدود گروه‌هایی است که چنین موسیقی را به روی صحنه برده.


قطعه‌ی "معلق" که به‌عنوان آخرین قطعه توسط گروه اجرا شد، به گفته‌ی خودشان زمان بسیاری را گرفته بود. این قطعه را شاید بتوان چکیده‌ای از تمامی قطعات گروه دانست، درواقع این قطعه شمارا به هر فضایی که گروه تا پیش از آن به شما معرفی کرده، می‌برد و درنهایت اجرا به پایان می‌رسد.


به گفته‌ی حمیدرضا کشور پژوه تمامی قطعات طی دو سال گذشته ساخته‌شده‌اند و امشب برای نخستین بار به روی صحنه رفتند. موسیقی گروه را می‌توان از هر زاویه‌ای موردنقد قرارداد، اما مهم‌ترین ویژگی گروه هماهنگی اعضا و اجرای کم نقص آن‌ها بود. شاید یکی از نزدیک‌ترین نمونه‌های مشابه به موسیقی گروه را بتوان گروه نیویورکی Blood, Sweat and Tears دانست که از اواخر دهه‌ی 60 در عرصه‌ی موسیقی‌های تجربی و جز- راک فعالیت داشته و امیدواریم که چنین موسیقی  در کشور موردتوجه و حمایت هرچه بیشتر مسئولان و دست‌اندرکاران صنعت موسیقی کشور در جهت اعتلای موسیقی قرار بگیرد.



منبع : ریتم نو


نویسنده : اشکان شاهرخ


عکس: امین رجبی

ارسال نظرات
نام:
ایمیل:
* نظر:
تقویم هنری ادامه