ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

گفتگوی اختصاصی ریتم نو با «مهدیه عرب»

وی تاکنون با خواننده‌هایی چون :« عماد طالب‌زاده » ،« مهدی مقدم » ،« بابک جهانبخش » ، « محمد علیزاده » ، « سعید شهروز » ، « کیارش حسن‌زاده » ، « مجتبی کبیری » ، « علی اصحابی » ، « میلاد کیانی » ، « هومن سزاوار »، « معین راهبر » ،« ماهان بهرام خان » ، « شهرام شکوهی » و ... همکاری داشته است.

از دیگر فعالیت‌های هنری« مهدیه عرب» ، تأسیس و مدیریت «کافه ترانه» در حدود سه سال پیش است که در این امر با « مهشاد عرب »(خواهر ترانه‌سرای خود) همراه بود.

طی گفت‌وگویی که بین او و خبرنگار ریتم نو صورت گرفت، ضمن مطرح‌شدن بحث‌هایی در خصوص معضلاتی که در پیش پای ترانه‌سرایان خانم قرار می‌گیرد،بیان داشت:دوره‌ی ممنوع الفعالیت بودن من چند روز بیشتر طول نکشید...

 

به‌عنوان اولین سؤال بگویید در عرصه‌ی ترانه چه مشکلاتی گریبان گیر بانوان است؟

ترانه‌سرایی به شکل حرفه‌ای ، شغلی ساده و پیش‌پاافتاده‌ نیست. وقتی تمام آنچه بایدها دست‌به‌دست هم می‌دهند و یک ترانه‌سرای خانم وارد این عرصه می‌گردد؛ تازه متوجه می‌شود مثل تمام‌کارهای دیگر ، مرد بودن یک امتیاز است . چراکه _به‌جز دو سه مورد محدود_ اکثر آهنگسازها و تنظیم‌کننده‌ها آقا هستند ، طبیعتاً دوستی‌ها در بین آقایان به‌سرعت شکل می‌گیرد ؛ رفت‌وآمدهای شغلی و خانوادگی باعث نزدیک‌تر شدن روابط می‌شود.در این شرایط بعضی از خوانندگان و آهنگسازها ترجیح می‌دهند با رفیق ترانه‌سرایشان همکاری داشته باشند تا با یک خانم!

خیلی مواقع این دوستان ساعت‌های زیادی را در کنار هم وقت می‌گذرانند و هم این امر باعث می‌شود عملاً در این شرایط آن‌ها ترجیح می‌دهند با دوستان خود کار کنند .

فکر می‌کنم خانم‌ها علاوه بر اینکه باید مراقب حریم شخصی خود باشند به دلیل محدودیت‌ها و مسائل اخلاقی دست‌به‌عصا تر رفتار می‌کنند .همین موضوع حجم فعالیتشان را کم می‌کند؛ مگر اینکه کاملاً در بطن این کار باشند و مثل آقایان رفت‌وآمد و رفتار کنند.

من مدت زیادی دفتر داشتم و صبح تا شب در دفتر مشغول کار ، آموزش و صحبت و بررسی ترانه‌ها با همکاران بودم و در آن زمان بسیار بیشتر و سریع‌تر از حالا کارهایم پیش می‌رفت.

بابت دو مسئله خدا را شاکرم.یکی اینکه سابقه طولانی من در ترانه‌سرایی سبب شده همکاری من در تمام شرایط با خوانندگان ادامه داشته باشد. دوم اینکه به امید خدا مجدداً در سال آینده روال سابق را در شغلم پیش می‌گیرم و آموزش و عرضه‌ی رودرروی ترانه را دوباره از سر خواهم کرد.

چرا با خوانندگان خانمی که برای بانوان اجراهایی را برگزار می‌کنند،همکاری نمی‌کنید؟

تابه‌حال پیش نیامده که با خوانندگان خانمی که در داخل ایران کنسرت برپا می‌کنند همکاری داشته باشم ولی قطعاً اگر اتفاق بی افتد ، از این موضوع استقبال خواهم کرد.به‌هرحال این سؤال شما تنها یک جواب دارد.همیشه خواننده‌ها هستند که به ما ترانه‌سراها مراجعه می‌کنند پس اگر با خواننده‌ای تا امروز همکاری نداشتیم یا آن خواننده مراجعه نکرده یا بر سر ترانه به‌اتفاق نظر نرسیده‌ایم.

آیا دوره ممنوع الفعالیت تان تمام‌شده است ؟

دوره ممنوع الفعالیتی من کوتاه بود(در حد چند روز ) اما در یک آلبوم به‌جای استفاده از نام من نقطه‌چین گذاشته شد ؛ امیدوارم دیگر چنین اتفاق‌هایی نیفتد.من در تلویزیون ممنوع الکار نبودم و ممنوع الکاری من در وزارت ارشاد بیشتر از چند روز طول نکشید.

ممنوع الفعالیت بودن چقدر در فعالیت‌های یک هنرمند تأثیر می‌گذارد؟

صد در صد تأثیر به قابل‌توجهی روی ادامه‌ی فعالیت‌هایش خواهد گذاشت.وقتی نام ترانه‌سرا در یک اثر تولیدشده نباشد ، دیگر چه فرقی می‌کند آن ترانه منتشر شود یا خیر. بزرگ‌ترین حق یک هنرمند این است که نامش در شناسنامه اثر محفوظ باشد.

چرا خودتان کارگاه ترانه برگزار نمی‌کنید؟

من تا امروز تنها نوزده هنرجوی ترانه داشتم که شکر خداوند مهربان اکثر آن‌ها به هدفشان که جذب بازار ترانه شدن ، کتاب چاپ کردن و یا بهبود سرودن باشد ، رسیده اند.

به‌صورت کاملاً خصوصی کلاس‌هایی را برگزار می‌کنم و در این کلاس‌ها تمام تمرکز و وقتم را روی یک نفر خرج می‌کنم ؛ تا آنجا که ممکن است سعی می‌کنم چم‌وخم سرودن ترانه و رفتارهای حرفه‌ای را به او بیاموزم.به نظر من برگزاری کارگاه‌های با جمعیت زیاد علاوه بر اینکه وقت و انرژی زیادتری را از برگزارکننده می گرد _در مقایسه با کلاس‌های خصوصی_نتیجه‌ی پایین‌تری را در بردارد.

با توجه به تعدد کارگاه‌های موجود و جلسات شعر سطح این جلسات چقدر بهبود پیداکرده است؟

نسبت به پنج _شش سال گذشته خیلی بهتر شده است.بالاخره این‌همه زحمت و تلاش در گردآوری شاعران و ترانه‌سراها بی‌ثمر نیست و در هر نشست تبادل اطلاعاتی که صورت می‌گیرد ، سبب ارتقا سطح ادبی خواهد شد.

دلیل اصلی اینکه ترانه‌سراها با برخی خوانندگان خارج از کشور کار می‌کنند چیست؟

به‌هرحال خوانندگانی هستند که چون مقیم خارج از کشور هستند و مجوز ندارند ، کار کردن با آن‌ها مجاز نیست ولی باید در نظر داشت نسل‌های ما و قبل از ما باعلاقه به آن‌ها گوش می‌دهند .پس سخت است در مقابل وسوسه همکاری با خوانندگانی قدیمی که خاطره ساز بودند ، ایستادگی کرد. از طرفی دیگر، قوانینی وجود دارد که باید به آن احترام گذاشت.درواقع خود ترانه‌سراها در اینجا انتخاب می‌کنند که از ممیزها عبور کند یا نه.

از کارهایی که در دست تهیه و اجرا دارید بگویید؟

مایل نیستم در مورد کارهایی که در شرف انتشار است ، سخن بگویم اما فقط این را بگویم : با چند خواننده محبوب همکاری کرده‌ام که تا آخر امسال نتیجه‌ی این همکاری را از من خواهید شنید.

صحبت پایانی؟

صحبت پایانی من تشکر از سایت‌های خوب و وزین و خوش‌رفتار مانند سایت شما که « ریتم نو » نام دارد هست.زیرا زحمت‌های بسیار زیادی در همه‌ی عرصه‌ها خصوصاً هنر متحمل می‌شوید.

در پایان به دوستانی که تمایل دارند به این عرصه ورود پیدا کنند؛دوستانه توصیه می‌کنم: اگر واقعاً شعر را دوست ندارید و در این زمینه استعداد کافی ندارید ، این مسیر را انتخاب نکنید زیرا ظاهر امر ساده است.درست برعکس خیلی کارها برای موفقیت در عرصه‌های هنری پشتکار لازم است اما کافی نیست! برای تمام ترانه‌سراهای تازه‌نفس که با آموزش ، صبر ، تمرین و مداومت وارد این کارشده‌اند ، آرزوی موفقیت و درخشش دارم.

 

منبع: ریتم نو

نویسنده : حمیدرضا پیرمحمدی