در مورد حضورتان در مستر کلاس و دیدار دیو وکل بفرمایید.
دیو وکل نوازنده آمریکایی ساز درام کسی است که برای سالهای متوالی بهعنوان نفر اول درام نوازی موسیقی فیوژن در دنیا شناختهشده است.
این مستر کلاسها در شهرهای مختلف جهان برگزار شد که با حمایت شرکت تامسون نوبت به دبی رسید و آقای دیو وکل هنرمندانه در این مستر کلاس به ما مطالب مهمی یاد دادند و درنهایت گفتند که هیچ راه میانبری در موسیقی وجود ندارد و فقط با تمرین به جایگاههای اول میتوان رسید.
بیش از هفده سال است که کارهای دیو وکل را دنبال میکنم و برای من شرکت در این مستر کلاس و دیدار نوازندهی موردعلاقهام آغاز تحولات زیادی بود بهطوریکه مطالب و فیلمهایی که از این مستر کلاس تهیه کردم را مداوم مطالعه و تماشا میکنم و تمرینهایم را باانگیزه بیشتری ادامه میدهم.
با توجه به اینکه این مستر کلاس در خارج از کشور برگزار شد و خیلی از نوازندهها توان شرکت در آن را نداشتند ، ازنظر شما برگزاری این نوع مستر کلاسها در این سطح از موسیقی جهان در ایران تا چه میزان به موسیقی ما کمک خواهد کرد.
قطعاً تأثیر بسیار زیادی دارد ، من زمانی که در سنین نوجوانی به تهران سفر کردم با سختی بسیاری مواجه شدم و اولین سختی نبود مکان استراحت است و این سختیها فکر و تمرکز من را از کار و هدفم دور میکرد و غالب افرادی که مانند من در نوجوانی به تهران سفرکردهاند با این مشکلات مواجه میشوند. شرایط شرکت در مستر کلاسهای خارج از کشور هم برای همه فراهم نیست و باید نهادهای مربوطه اقدام به برگزاری این دست مستر کلاسها کنند و بهترینهای دنیا را به ایران بیاورند. در مورد ساز درام البته بهطور خودجوش انجمن نوازندگان درامز در این خصوص فعالیتهای روبهجلوی بسیاری داشته است ، برای مثال هفته اخیر آقای یاس نیکل به همت این انجمن برای برگزاری مستر کلاس به ایران آمده بود که ایشان از متخصصهای آموزش درام است.
شرکت در این مستر کلاسها باید همهگیر باشد نهفقط کسی که توان مالی شرکت کردن را داشته باشد.امیدوارم روند طوری باشد که این بزرگان را به ایرانی با تمدن کهن باسابقه هنری زیاد بیاوریم.
باید با صراحت بگویم که علاوه بر نوازندههایی که با عشق زحمت میکشند وقت و هزینه زیادی را صرف آموختن در این مستر کلاسها و تمرین میکنند بسیاری از همکاران هم اینطور نیستند.
در خصوص تأثیر برگزاری این مستر کلاسها در داخل کشور باید گفت زمانی که یک موزیسین در این سطح جهان وارد کشور ما میشود نگاه موسیقیدانهای ما راجع به بسته بودن دیدشان خیلی تغییر میکند، ما در حال حاضر نوازندهای داریم که نت نمیداند یا نوازنده که نهایت کارش را مسائلی میبیند که بههیچوجه اهمیتی ندارد. ما خیلی راه در پیش داریم. با مشاهده این مستر کلاس، باید اشارهکنم که ما اصلاً راهی نرفتیم و تازه اول جاده هستیم ، فقط و فقط به این دلیل که ماکسی را در ایران بهتر از خودمان نمیدانیم ، کسی که خیال میکند به مقصد یعنی بهترین شدن رسیده باشد دیگر هیچ حرکتی به سمت جلو نمیکند و دائم در حال درجا زدن است.
متأسفانه به دلیل کمبود استاد خوب ما پیشرفت زیادی نکردیم و بهتر از خودمان را یا ندیدیم یا کم دیدیم و این تأثیر برگزار نشدن این مستر کلاسها داخل کشور است ، علاوه بر این نوازندههای هم بهاندازه کافی پیگیر نیستند.
در خصوص ساز درام، ازنظر شما که پیگیر بهترینهای دنیا هستید، ما چند سال از دنیا عقبتریم؟
میتوانم بهجرئت بگویم صدسال اما هر عدد بزرگتری هم میتوان گفت، صدسال، دویست سال حتی هزار سال از دنیا عقبتر هستیم.
همکارانی که این حرف من را بشنوند کاملاً متوجه میشوند که ما همچنان فقر میکروفون گذاری روی درام، ساند چک درام ستها را داریم و همچنان سالنی را نداریم که صدای درام را خوب به گوش برساند حتی استودیوهایی نداریم که درام ست را خوب رکورد کند.خیلی از همکاران بعضاً برای رکورددارم ست به کشورهای همسایه میروند. دریکی از اجراهای حمید عسگری در سالن میلاد بیش از هفت ساعت ساند چک کردیم و در آخر خواننده، صدای درام من را نمیشنید.
تا کی باید این امکانات کم و این شرایط پابرجا باشد، در دنیا بههیچوجه اینگونه نیست؛ حتی روی صحنه کنسرتهای خارج از کشور چیزی به نام سیم دیگر وجود ندارد، دنیا در حال پیشرفت است و ما به قول عطار بزرگ هنوز اندر خم یک کوچهایم.
ما نوازندههای خیلی خوبی داریم ازجمله اساتید من محمدرضا قمی نژاد ، فؤاد حجازی و سید بهنام ابطحی بهعلاوه هنرمندان عزیز آرش مقدم و هومن غفاری که این بزرگان تجربیاتشان را بیدریغ به هنرجوها منتقل میکنند اما متأسفانه خوب شنیده نمیشوند.
نوازندهی درام قلب ارکستر و دامنهای است از کوهی که دیده میشود.
شما دلیل این عقبافتادگی از دنیا را در چه عواملی میبیند؟
جواب نهایی برای این سؤال رفتوآمد نکردن افراد کار بلد در ایران است.
برای جبران این میزان فاصله چهکاری باید انجام داد؟
مطالعه، تحقیق و تمرین. ما خودمان باید اقدام کنی، به قول مولانا:
«گفت پیغمبر به آواز بلند/با توکل زانوی اشتر ببند»
ما باید توکل کنیم اما حرکت هم باید داشت. با نشستن و صبر و توکل کردن صرفاً شرایط بهتر نمیشود. باید سطح خودمان را بالا ببریم.
عوامل موسیقی ما آنقدر که به فعالیت در فضاهای مجازی و کارهای فرعی بها میدهند به دنبال تمرین و پیشرفت نیستند. خوانندههای ما مرجع یا رفرنس خارجی ندارند و به مخاطب خود این را القا میکنند که ما نمیدانیم چهکار باید بکنیم پس شما هم ندانید درحالیکه به این صورت نباید باشد.
تلاش نتیجه خواهد داد همانطور که برای یک نوجوان شانزدهساله که با تهران و همهی دشواریهایش جنگید و تلاش کرد نتیجه داد.
باید تمرین ، تحقیق و مطالعه کرد نه اینکه بیشتر وقتمان را در فضاهای مجازی باشیم و شعار و لقبی برای خودمان درست کنیم.
درنهایت اول باید خودمان را تغییر بدهیم و از خودمان شروع کنیم برای پیشرفت تا درنهایت همهگیر شود و به پیشرفت موسیقی کشور کمک کنیم.
آقای قمی نژاد از فعالیتهای اخیر و آیندهتان هم بفرمایید.
از فعالیتهای فردی اخیرم ثبتنام در مدرسهی کالکتیو درام (collective drums) نیویورک است که پس از برگزاری آزمون ورودی در صورت قبولی وارد این مدرسه خواهم شد که امیدوارم این اتفاق رخ بدهد. اخیراً هم در حال بروز کردن تمرینهایم هستم و کسانی که با من ارتباط نزدیکی دارند بهتر میدانند که من بیش از چهار ساعت در روز تمرین میکنم و این تمرینها باید بروز شود و متناسب با آموزشهای اخیرم باشد.
علاوه بر این روی کوک درام و صدابرداری سازم تحقیقات بیشتری انجام خواهم داد و قصد دارم مقالهای بنویسم در خصوص سفر اخیرم و شرکت در مستر کلاس دیو وکل بزرگ که در اختیار علاقهمندان بگذارم و امیدوارم در این خصوص کمکی به رشد و مترقی کردن نسل جدید کرده باشم.
در مورد مدرسه کالکتیو درام و ثبتنام کردن در این مدرسه بیشتر توضیح بدهید.
کالکتیو درام یک مدرسه قدیمی و سرشناس بین درامر ها است که در ایالت نیویورک شهر منهتن قرار دارد که مدارک بسیار معتبری ارائه میکند و فارغالتحصیلان آن افراد بسیار بزرگی ازجمله خود آقای دیو وکل ، دنیس چمبرز ،عمر حکیم و ... هستند. در سفر به دبی فرم رجیستری این مدرسه را پر کردم و آزمون ورودی هم دارد که امیدوارم نتیجه آزمون به نفع من رقم بخورد و قبولی در این آزمون تمرین میخواهد که من با توجه به نکاتی که دیو وکل شخصاً به من گفت بیشازپیش تمرین میکنم.
از فعالیتهای گروهی خودتان هم بفرمایید.
در طول فعالیتم با گروههای مختلفی کارکردم ازجمله آقایان علیرضا عصار و فؤاد حجازی عزیز که برای این دو هنرمند آرزوی موفقیت دارم و از همکاری با آنها خاطرات خوبی و روزهای بهیادماندنی زیادی حاصل شد.
علاوه بر این با علی لهراسبی ،مهدی یراحی همکاری داشتم و در حال حاضر هم به مدت شش سال است که با حمید عسگری عزیز کار میکنم و اخیراً سِمَت سرپرستی گروه را به من دادند و من نه از بُعد فنی و موسیقایی بلکه فقط به این دلیل با حمید عسگری کار میکنم که شخصیت دوستداشتنی و بااخلاقی دارد و عاشق کارش است و هیچوقت برای دنبال کنندههای آثارش از واژه طرفدار استفاده نکرده و هوادار و دوستدار را به کار میبرد.
علاوه بر شخصیت بسیار دوستداشتنی حمید عسگری گروه ما هم بسیار رابطه خوبی باهم دارند واقعاً مثل یک خانواده هستیم.
بهترین انتخابم حمید عسگری است و همکاریهایم با ایشان ادامه خواهد داشت چون معیارهای ذهنی من به این گروه نزدیک است. البته سلیقه موسیقی من کاملاً متفاوت است اما خواننده گروه بسیار باشعور است و فکر نمیکنم خوانندهای مثل ایشان تا این حد علاقهمند به سبک اسپیس راک و گروه پینک فلوید باشد.
با توجه به این میزان علاقه اگر زمان خالی در گروه آقای عسگری وجود داشته باشد با گروههای دیگر همکاری میکنید یا اصرار به این دارید که فقط در گروه حمید عسگری بنوازید؟
صادقانه بگویم که همکاری میکنم ، یعنی نوازنده در داخل ایران مستقل است کما اینکه این اتفاق درگذشته هم رخ داد و پس از هماهنگی با مدیر برنامههای حمید عسگری آقای رضا عسگری با مهدی یراحی هم همکاری کردم و در گروه ایشان هم ساز زدم و دلیل این همکاریهای متفرقه کسب یک تجربهی جدید است.
اما به دلیل تداخل برنامهها عملاً هیچ نوازندهای توان همکاری همزمان با دو گروه را ندارد مگر در تک اجراها و درنهایت گروه من؛ گروه آقای عسگری است.
با تشکر از شما آقای قمی نژاد بهعنوان حرف پایانی اگر مطلبی هست بفرمایید.
تشکر میکنم از شما وبسایت ریتم نو از شما که رسانه را در اختیاردارید تقاضای حمایت بیشتر از نوازنده رادارم چراکه جایگاه نوازندهها جایگاه حقیقی آنها نیست و در حقشان ظلم میشود.با کمک شما میتوان ساز را در بین مردم بهتر جا انداخت و به عوامل روی صحنه بیشتر کمک کرد.
منبع : ریتم نو
نویسنده: حامد سلگی