ریتم نو | سایت خبری - تحلیلی موسیقی ایران و جهان

+علیرضا قربانی: از مسئولین می‌خواهم اندک فرصت‌های باقی‌مانده برای حمایت از موسیقی را از دست ندهند!

+هنر را قربانی تسویه‌حساب‌های سیاسی نکنیم

شایعات به وجود آمده در خصوص علت ملغی شدن برخی اجراها در شهرهایی مثل نیشابور آن‌قدر عجیب به نظر می‌رسید که این بار شخصی مثل «قربانی» به‌نوعی وظیفه‌ی خود دانست که با انتقادهای خود جلوی برخی بی‌نظمی‌ها در دنیای موسیقی را بگیرد.

وی با شرح اینکه دور بودن کسانی مثل «محمدرضا شجریان» از صحنه‌ی موسیقی  چقدر می‌تواند ما را از ریشه‌های خودمان دور کند، این سؤال را مطرح کرد که آیا شالوده و مضمون موسیقی سنتی چیزی جز ادبیات فخیم کلاسیک ما هستند؟

با در نظر داشتن این جملات ، سؤالاتی در ذهن مخاطبان موسیقی به وجود می‌آید که به‌راستی چرا اعمال برخی حساسیت‌ها در موسیقی سنتی بیشتر از سبک‌های دیگر است حال‌آنکه به نظر می‌رسد حتی مخاطبان این نوع موسیقی ، نسبت به سبک‌های دیگری مثل پاپ ،از اقشار خاص‌تر جامعه باشند. (این امر را می‌شود تا حدی از نوع تشویق هنرمندان،منش مخاطبان در حین اجرای موسیقی،بعد از اتمام کنسرت و... مشاهده کرد) در ضمن با احترام به دیگر هنرمندان با هر سبک و سیاقی، بزرگ بودن شخصیت‌های مذکور بر هیچ‌یک از اهالی موسیقی پوشیده  نیست...

این اتفاق برای اولین بار نیست که در موسیقی ایران رخ‌داده به همین دلیل  به نظر می‌رسد شاید هنرمندانی مثل « قربانی» در حقیقت احساس خطر کرده‌اند؛ آن‌هم نه احساس خطر برای نام و ننگ خود بلکه برای موسیقی ایران و به‌طورکلی فرهنگ و هویت ملی ! کما اینکه این خواننده‌ی محبوب در پاره‌ای از سطرهایش به شکل مستقیم به این مسئله اشاره می‌کند:«چندان دور نیست که با این رفتارهای قهری همین پت‌پت رنجور موسیقی ایرانی رو به افول برود و جای آن را موسیقی‌هایی پر کند که هیچ ریشه‌ای در فرهنگ و آیین ما ندارد»

در پایان این خواننده علت برخی بی‌مهری‌های را تداخل سلیقه‌های سیاسی دانست و اضافه کرد:« امروز اگر هنر اصیل این خاک را که حاصل قرن‌ها تلاش و خون خوردن نیاکان ما تا امروز بوده است،قربانی تسویه‌حساب‌های سیاسی کنیم،باید منتظر باشیم تا دشمنان ما از همین را نفوذ ،ریشه‌های فرهنگی ما را بخشکانند....»

منبع : ریتم نو

نویسنده:فرزین پاک‌طینت