ابتدا در خصوص مقامهایی که به دست آوردید و همچنین اجراهایی که در شهرهای مختلف داشتید سخن بگویید که بدینوسیله،مخاطبهای عام نیز با آثار شما آشنا شوند
در جشنوارههای مختلف مقامهای گوناگون کسب کردم که از آن میان میتوان به جشنوارههای «نوجوان » و«جوان» تا مقامهایی که در همین اواخر کسب کردم اشاره کرد؛ جشنوارههایی در تربتحیدریه، سرخس، سردشت و شهرهای دیگر که متأسفانه اکنون حضور ذهن ندارم (کاش در خانه بودم و به لوحها نگاهی میانداختم...) در اکثر این جشنوارهها عناوین برگزیده و ممتاز را کسب کردم.
در خصوص اثرهای انتشاریافته از من نیز میتوانم به «دستهی گل» و «یار الله» اشارهکنم که به همت شرکت «جام نغمه» انتشار یافت.
اجراهایی نیز در شبکههای مختلف تلویزیونی در ایران داشتم که بیشتر آنها مربوط به شبکههای خراسان است البته در شبکههای دیگری نیز به اجرا پرداختهام.
با تمام اساتید تربتجام نیز همکاری کردم. ضمن اینکه با گروههایی چون «مژده» و«ساریکا» در تربتجام ،بیشترین تعامل را داشتهام.
اثر در دست انتشار هم دارید؟
بله چند آلبوم منتشرنشده ،بهنامهای«مسافر» و «یار گلم» در دست انتشار دارم که امیدوارم پس از اخذ مجوز و بعد از ماه صفر به دست مخاطبان برسد.در ضمن به همراه استاد «امینی» اجرایی در فستیوال موسیقی نواحی ایران داشتم که تا آخر امسال در بازار موسیقی عرضه خواهد شد.
به همکاری در گروهها اشاره کردید؛ قصد تشکیل گروه خود را ندارید؟
اتفاقاً مدتی پیش گروهی را تشکیل دادیم که در آینده بیشتر از این گروه خواهید شنید. پسرعمو و پسر من نیز در این گروه حضور دارند و جالب اینکه تمام اعضای این گروه«عسکریان» هستند(نام خانوادگی عسکریان دارند)و انشا الله تمام گروه نیز «عسکریان» خواهد شد.
آیا آموزشگاه موسیقی عسکریان نیز تأسیس میشود؟
در خانهی خودم به هنر جویان زیادی دوتار آموزش میدهم.آموزش هم بهگونهای است که این هنر جویان باعث افتخار من شوند.
وجود مرحوم استاد «ذوالفقار عسکریان» در زندگی هنری شما چه تأثیری داشته است؟(خیلیها شمارا جانشین بهحق پدر میدانند)
مسلماً این تأثیر انکار نشدنی و زیاد است.من باوجود سن کم(در کودکی) همیشه و هرکجا که پدر اجرا داشت همراه او بودم. این همراهی علاوه بر اینکه نوعی شوق را در من به وجود میآورد نوعی آموزش هم بود چراکه باعث شد از کودکی به نواختن حرفهای یک نوازنده نگاه کنم و معتقدم همین امر باعث موفقیت من شد.
از چندسالگی شروع به نواختن کردید؟
یادم میآید که در سن ششسالگی در جشنوارهی فجر حضور پیدا کردم و تقدیرنامهای هم به من اعطا شد. در آن جشنواره اساتید بزرگی ازجمله «غلامعلی پور عطایی» و«نور محمد در پور» حضور داشتند که سن پایین بنده موجب شگفتی حاضرین شده بود.
نظرتان در خصوص بیشتر شدن گروههای موسیقی در خراسان چیست؟
بله گروهها بیشتر شدهاند اما بااینوجود به نظر من در خراسان موسیقی محلی نزد مخاطبان جایگاه خوبی ندارد.بهعنوانمثال پس از اتمام اجرایی که در فستیوال موسیقی نواحی در شهر تهران داشتیم، حاضرین در سالن به مدت بیست دقیقه از جای خود برخاستند و ما را تشویق کردند .به نظرم در شهرهایی چون تهران این نوع موسیقی بیشتر پیگیری میشود.
اخیراً مسئلهی تلفیق در موسیقی خراسان هم تبدیل به مسئلهی داغی شده است. نظر شما در مورد تلفیق چیست؟
تلفیق بهجای خود میتواند پسندیده باشد. باعث میشود که مخاطب از خستگی دور شود اما همیشه باید اصالت موسیقی را هم در نظر گرفت. بهعنوانمثال به نظر من بهتر است در تلفیق موسیقی خراسانی از سازهایی چون بم تار استفاده شود بدین ترتیب از اصالت موسیقی هم فاصلهی زیادی گرفته نمیشود.
نظر شما در مورد موسیقی امروز چیست؟
استعدادهای خوبی داریم انشالله که خوب است و بازمان بهتر هم میشود، باید زمان داد.
سخن پایانی
از شماتشکر میکنم.
منبع : ریتم نو
نویسنده: فرزین پاکطینت