در ابتدا محسن کریمی دربارهی تأسیس گروه «سرو خراسان» اظهار داشت: «این گروه از سال 1388فعالیت رسمی خود را زیر نظر اساتیدی چون «عزیز تنها» و «کریم کریمی» آغاز کرده و تاکنون موفق شده است در جشنوارههای متعددی حضور پیدا کند و در همهی این جشنوارهها مقام اول را کسب کند. علاوه بر آنکه اجراهایی در تالار وحدت داشتهایم و نام گروه ما در این تالار به ثبت رسیده است، موفق شدهایم در کشورهایی چون «ترکیه» و «چین» نیز اجراهایی داشته باشیم. به نظرم با توجه با میزان فعالیت رسمی ما و جوان بودن اکثر نوازندهها،سیر تکاملی خوبی را گذراندیم. مطمئناً این امر را مدیون اساتیدی چون استاد «تنها» هستیم. جالب است بگویم ایشان اولین نفری هستند که توانستند روی نت موسیقی،موسیقی عزیز تربتجام را آموزش بدهند و کتابی هم در همین راستا تألیف کنند.نکتهی قابلتوجه دیگر ،ساخت نرمافزار آموزش تنبور خراسانی است که به همت ایشان ساخته شد و تأثیر به سزایی در تربیت تشنگان موسیقی نواحی گذاشت.»
کریمی که باصفا و صمیمت خاصی در خصوص معشوق خود،موسیقی سخن میگفت؛بیان داشت: «موسیقی ما موسیقی دل است.فکر درآمدزایی نیستیم. میخواستیم به تربتجام و بزرگان موسیقی تربتجام ادای دین داشته باشیم.میخواستیم در جهت علاقههایمان گام برداریم.بههیچوجه فکر چیز دیگری بهجز موسیقی نبوده و نیستیم. قبلاً بیشتر به جشنوارهها دعوت میشدیم اما همانطور که گفتم آنچه برای ما اهمیت دارد موسیقی است.چشمداشتی به هیچچیز نداریم.جاهایی دعوت شدیم و گفتند:پولنداریم و ما هم یک ریال پول نگرفتیم و باجان و دل اجرا کردیم.حدود دو سال است مدارکمان را برای بیمهی هنرمندان فرستادیم اما خبری نشده است.هرکدام شغلهای دیگری داریم اما عاشقانه موسیقی را دنبال میکنیم.برخی از شعرهای آلبومی که قصد داریم آن را انتشار بدهیم مجوز گرفتهاند اما حامی مالی برای انتشار پیدا نکردهایم.تا آنجایی که میشد خودمان هزینه کردیم اما اکثراً یا دانشجو هستیم یا شغلهای معمولی داریم حالآنکه برای انتشار یک آلبوم باکیفیت که درشان موسیقی تربتجام باشد،باید هزینه کرد.»
وی در خصوص سبک موسیقی گروه گفت: «سعی کردهایم که از اصل موسیقی نواحی دور نشویم و به مقامهای اصلی موسیقی تربتجام بپردازیم.گرچه نوآوریهایی هم توسط اساتید صورت گرفته است اما این نوآوریها بهگونهای نیست که موسیقی تربیت جام تحت شعاع قرار بگیرد.بهعنوانمثال استاد «تنها» سازی به اسم «دوتار بم»ساختهاند حالآنکه دوتار صدای زیر دارد و یا سازی با محدودهی عود ساختهاند که همان دوتار است یا سازی ساختهاند که سه سیم دارد...همانطور که گفته شد ساخت این سازهای در خدمت موسیقی تربتجام بوده است.»
محسن کریمی در ادامه اضافه کرد: « استاد عزیز تنها قطب موسیقی مقامی است.کار ایشان ازلحاظ اصالت بینظیر است و درعینحال ذهن خلاق و عجیبی دارند.میتوانید کارهای ایشان با استاد« سراج» به نام «قبلهی عاشقان» و «ماه شبافروز» را گوش کنید تا به گفتههای من پی ببرید.ایشان از سالهای65-66با گروهای مختلفی همکاری داشتهاند تا اینکه در سال88به همراه استاد «کریمی» پایهی گروه «سرو خراسان» را ریختند. از استاد «کریمی» همین را بگویم که ایشان اولین خوانندهی موسیقی بعد از انقلاب اسلامی هستند. در آن اوایل که عرضهی موسیقی با حساسیت بیشتری دنبال میشد. پدر گرامی من به همراه جناب استادان«سرو احمدی» و «عبدی» در تالار وحدت اجرا داشتند که اعتراض برخی از رجال سیاسی را به همراه داشت اما،امام خمینی وقتیکه دیدند موسیقی ما ریشه در مذهب و سنتها دارد ،در جواب فرمودند:اگر موسیقی همین است،موسیقی حلال است.»
کریمی دربارهی موسیقی امروز گفت: «موسیقی امروز، موسیقی پاپ و گفتاواز است. من برای این مخاطبان احترام خاصی قائل هستم و معتقدم هنرمندان خوبی هم در این عرصه داریم و معتقدم موسیقی پاپ ما نسبت با آنچه باید باشد، بهتر شده است با تمام احترام به این نوع موسیقی، باید عرض کنم موسیقی موردعلاقهی من ،موسیقی سنتی است.گرچه انکار نمیکنم موسیقی نواحی هم پیشرفت بهتری داشته و شاهد گروهای زیادی هستیم.»
فرزند استاد کریم کریمی در پایان چند بیتی از قاضی جلالالدین سلجوقی خواند تا بیشازپیش تداعیکنندهی اساتید عزیز خود ،مخصوصاً پدر گرامیاش باشد.(شرح حفظ کردن شعرهای قاضی،توسط استاد کریمی را باید از دهان خود استاد بشنوید):
«من که بیقدرم میان انجمن
مرد دانا خار باشد در وطن
لاله دربستان ندارد عزتی
شکر اندر مصر لعل اندر یمن»
منبع : ریتم نو