به گزارش
ریتم نو، ژوبین عسکریه نوازنده دیجیریدو و سرپرست گروه پیلدم در ابتدای نشست در مورد آغاز فعالیتهای خود اینگونه گفت: سال 90 نخستین اجرای رسمی را در سالن سرنا به روی صحنه بردیم. در آن زمان اجراهای ما با عنوان «اجرای پژوهشی» برگزار میشد. نوازنده درام ما برای آن اجرا در روزهای نزدیک به اجرا از حضور در گروه ما خودداری کرد و گفت نمیتوانم در این اجرا شرکت کنم. پسازآن علیرضا شمس اسکندری نوازندگی درام گروه ما را عهدهدار شد و به لطف خدا توانستیم اجرای خوبی را پشت سر بگذاریم. پسازآن برنامه با علیرضا شمس اسکندری قرار گذاشتیم که یک ماه در استودیو او آلبوم را ضبط کنیم که اینیک ماه تا امروز که آلبوم به انتشار رسیده است نزدیک به 7 سال به طول انجامید! از سال 93 در استودیو مشغول به اصلاح قطعات ویرایش آنها بودیم تا سال 97 که آلبوم به اتمام رسید. برای میکس آن آلبوم زحمات زیادی کشیده شد بهطوریکه حامی حقیقی که مسترینگ آلبوم را بر عهده داشت پس از اتمام کارهای مسترینگ آلبوم گفت که بهقدری میکس آلبوم خوب بود که من کار زیادی نداشتم
وی در ادامه گفت: شرکت طنین صوت مجوزهای این آلبوم را اخذ کرد. امیدوارم بازخورد خوبی را از مخاطب بگیریم. این آلبوم اولین کار مشترکی است که با همسرم ریما حسنزاده انجام دادیم و این اتفاق را به فال نیک میگیرم.
وی در مورد اینکه اگر این آلبوم 7 سال پیش منتشر میشد شاید اتفاق بهتری برای آن میافتاد گفت: ماهیت کاری که آن موقع ضبط شد با الان خیلی فرق داشت. در آن زمان هارمونی نداشتیم خط ملودی نداشتیم که به لطف این تأخیر به آلبوم اضافه شد. از حالت سنتی خارج شدیم. در این آلبوم از هجر تا مدرنیته را میتوان شنید. ساز دیجیریدو 40 هزار سال قدمت دارد. از 1200 تا 2400 سال غارنگار باستانی این ساز بوده است.
وی همچنین اشاره داشت: پایه تمامی این قطعات در طبیعت به وجود آمده است. بر اساس فضای طبیعی که روح مدرنیته در آن دمیده شده است. فرکانسهای ساز دیجیردو به این دلیل که فرکانس بمی دارد بهگونهای است که مخاطب بیشتر از چند ثانیه نمیتواند بهطور مداوم به آن گوش کند؛ اما ما در این آثار سعی کردیم طوری کارکنیم که جلوی این اتفاق را بگیریم و مخاطب عام هم بتواند آن را گوش کند. ما بهغیراز قطعات این آلبوم ما 16-17 قطعه دیگر هم آماده داریم که در حال کار کردن بر روی آنها هستیم.
در ادامه ریما حسنزاده اشاره داشت: وقتی یک کاری انجام میشود نیاز است که از بیرون به آن نگاه شود که این اختلاف دیدگاه میتواند در یک نقطه به هم برسد. بر روی ساز دیجیریدو تحقیقات زیادی انجامشده است. فرکانسهایی دارد که در محدوده شنوایی انسان نیست و فقط آن را احساس میکنیم. درواقع میتوان گفت ساز دیجیریدو پرکاشن بادی است و سازی است که بر اساس تنفس کار میکند. ضبط این آلبوم هم بسیار سخت بود؛ زیرا فرکانسهایی دارد که هیچ رکوردری قادر به ضبط کردن آن نیست.
وی همچنین اشاره داشت: صدای دیجیریدو با صدای گیتار بیس در یک محدوده صدایی هستند و این مساله باعث شد که ما وقت و انرژی زیادی را برای میکس این آلبوم بگذاریم و صدای این دو ساز را از هم تفکیک کنیم.
علیرضا شمس اسکندری نیز در ادامه نشست اشاره کرد: من برای ژوبین عسکریه احترام زیادی قائل هستم زیرا رسالتی را دنبال کرد که دور از ذهن بود. اینکه کار این آلبوم این مدت زیاد طول کشید بخشی از آن بر عهده من بود و بخشی هم به علت وسواس بیشازاندازه بود. بههرحال امیدوارم مخاطب با این کار ارتباط برقرار کند. چون آلبومی خاص و تأثیرگذار است. شاید ما در این آلبوم هارمونی و ملودی به آن شکل نشنویم اما اتفاقات حسی بسیاری در آن وجود دارد که قطعاً در موفقت آن تأثیرگذار خواهد بود.
در انتها ژوبین عسکری به ارائه توضیحاتی در مورد کنسرت 16 دیماه اشاره کرد و گفت: از آلبوم خورشید در روز کنسرت رونمایی خواهیم کرد و قطعاتی از این آلبوم مانند خورشید، کهکشان، تندر و جنگل شب را اجرا خواهیم کرد.
وی همچنین اعضای آلبوم را اینگونه معرفی کرد: ژوبین عسکریه (دیجیریدو، آوا)، ریما حسنزاده (گیتار بیس)، شادرخ گلچین (دیجیریدو، آوا)، میثم امینی (اره، پرکاشن)، شیرین واعظی (درامز)، سهراب علیمردانی (گیتار الکتریک)، پوربه ترک زاده (هندپن)، اهورا عسکریه (درامز، پرکاشن)، امیرحسین کیانپور (فلوت سرخپوستی) و محمدرضا سپهری (کیبورد).