در این کنسرت قطعاتی چون «بیا دنبال من»،«خوشبختی»«خیلی دوست دارم»،«من کجای زندگیتم» و...اجرا شد.
در حین این اجرا «حمید عسکری» گفت:«خواستم این نکته را بگویم که باید یاد بگیریم شادباشیم. من بهعنوان عضو کوچکی از جامعهی موسیقی ایران همیشه سعی داشتهام که شما خرسند باشید و در ادامه نیز تمام تلاش خود را در جهت تحقق یافتن این موضوع دارم. حالا اگر عمر موسیقی من یک یا دو سال دیگر به پایان برسد بازهم فرقی برای من نمیکند.»
به نظر میرسید عسکری نسبت به اجرای قبلی خود کمحرفتر شده است.اما هیجان،همان هیجان بود.طرفداران او هم با دیدن جنبوجوش زیاد خوانندهی محبوب خود انرژی میگرفتند و مثل همیشه دست به تشویقهایی میزنند که در نوع خود منحصر به طرفداران «عسکری » است.در این میان چیزی که تفاوت داشت کمحرفتر شدن عسکری بود.البته هنوز هم به ابراز علاقههای مخاطبان خود با همان شدت پاسخ میگفت و موجبات تشویق بیشتر خود را فراهم میکرد.
وی مطابق رسمی که در کنسرت قبلی خود هم اجرا کرد یکی از ترانهسراهای آثار خود را به حاضرین در سالن معرفی کرد تا گامی در جهت حمایت ترانهسرایان و معرفی آنها به مردم داشته باشد. ترانهسرایی که در این کنسرت معرفی شد«امین بامشاد» ترانهسرای قطعهی «خنده و گریه » بود.طرفداران عسکری وقتی فهمیدند «امین بامشاد» این ترانه را نوشته است بیشازپیش او را مورد تشویق قراردادند .
«حمید عسکری» در خصوص آهنگ «قسمت نمی شه انگار » گفت : «محبوبترین آهنگی که خواندهام این ساخته بوده زیرا اولین بار با این آهنگ به شما معرفی شدم پس دوست دارم این آهنگ را باهم زمزمه کنیم.» این قطعه زمزمه شد تا درنهایت این شب پرانرژی در حالی با اجرای«خوشبختی» به پایان برسد.ک ه برخلاف اجرای قبل «عسکری» نوزانده های خود را معرفی نکند.کاری که به نظر میرسید قصد آن را دارد ولی در ادامه پشیمان شد.
منبع :
ریتم نو
نویسنده :
فرزین پاکطینت